म्हणौनि थोरपण पर्हचि सांडिजे / व्युत्पत्ति आघवी विसरिजे / जै जागा धाकुटे होईजे / तैं जवळीक माझी //३७८// अ ९
एवढ्याकरिता आपले ठिकाणचा मोठेपणा दूर टाकून द्यावा शास्त्रअध्यन केल्याचा फुंज असला तर तो सर्व टाकून, जसे काही आपण शास्त्रअध्यन केलेच नाही , अशी वृत्ती ठेवावी . जगतात अशा प्रकारचा सर्व प्रकारे लहानपण जेव्हा घ्यावा ; तेव्हा माजे सांन्निध्य  प्राप्त होते . 

तैसे लक्षमियेचे थोरपण न सरे / जेथ  शंभूचेही  तप न पुरे /तेथ  येर  प्राकृत  हेंदरे / केवी जाणो  लाहे //३८०// (९)

त्या प्रमाणे लाक्ष्मि चा मोठेपणा जेथे चालत नाही आणि शिवाचे  तपहि  पुरे पडत नाही ,  त्या   मला  (परमात्मा ) सामान्यं व  अजागळ  लोकं कशे जणू शकतील ?