मग पुनवेहूनि जैसे।  शशिबिंब दिसे दिसे ।   हारपत अवसे   नाहीचि होय  ।।१०८।। श्लोक ९ अ १२

मग  ज्या प्रमाणे पौर्णिमेपासून  दीवसे दिवस चंद्राचे बिंब  कमी होत होत अमावस्याला अगदी नाहीसे होते 

 मग जे जे का निमिख । देखेल माझे सुख तेतुले आरोचक । विषयी घेईल ।।१०६।। श्लोक ९ अ १२

मग जितके जितके निमिष , तुझे चित्त माझे सुख पाहिलं , तितके तितके तुझे चित्त विषयांच्या ठिकाणी अरुची घेईल . 

तरी गा ऐसे करी । या आठा पाहारामाझारी । मोटके निमिषभरी । देतू  जाय ।।१०५।।श्लोक ९ अ १२

तर अर्जुना , असे कर कि, या आठ प्रहरामध्ये नेमके निमिषभर (चित्त) मला देत जा  .